اثر تمرینات استقامتی ومکمل سیلی مارین برمیزان آنزیم اکسیداتیو سوپراکسید دیسموتاز SOD)) و پروتئین شوک حرارتی(70 hsp)در پلاسمای دانشجویان مرد غیر ورزشکار

زمینه و هدف: از جمله آنزیم‌های اکسیداتیو در موجودات زنده، سوپراکسید دیسموتاز(SOD) می­باشد که در تولید H202 نقش دارد. پروتئین‌ شوک گرمایی 70 (HSP70) نیز درشرایط استرس ایجاد شده و  اثرات ضد التهابی دارد و منجر به حافظت هسته سلول­ها وغشای لیپیدی در مقابل آسیب اکسیداتیو می­شود. هدف از انجام این تحقیق، تعیین اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل سیلی مارین بر SOD و HSP70  پلاسمایی دانشجویان مرد غیرورزشکار است. روش بررسی:در این مطالعه دانشجویان مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس مورد بررسی قرار گرفتند. آزمودنی ها ی این تحقیق شامل 32 مرد غیر ورزشکار با میانگین سنی 2±20 بود که به صورت تصادفی انتخاب گردیدند.  آزمودنی­ها به چهار گروه هشت نفری شامل: استقامتی((E، استقامتی و مصرف سیلی­مارین(ES)، سیلی مارین(S) و کنترل(C) تقسیم شدند.نتایج این تحقیق به وسیله آزمون t و آنالیز واریانس یک طرفه مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تعیین اختلاف بین گروه­ها از آزمون توکی مورد استفاده قرار گرفت که نشان دهنده تغییرات معنی دار در هر یک از گروه­ها بود. یافته­ها: بررسیSOD و HSP70 در گروه های آزمودنی در دو مرحله قبل و بعد از تمرین نشان داد که این مقادیر به ترتیب افزایش و کاهش معنی­دار ی در گروه ES و S داشت(05/0≥P). بررسی متغییرهای وابسته نشان داد سطوح SOD بین هر کدام از گروه­های آزمودنی تفاوت معنی­داری نداشت اما مقادیر HSP70 بین گروه­های آزمودنی معنی­دار بود. نتایج آزمون توکی نشان داد که این مقادیر بین گروهE-S و S-ES معنی­دار بود. نتیجه­گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که شش هفته تمرینات استقامتی منتخب و مصرف مکمل سیلی مارین باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن می­گردد.